- چالاک پوی(سَ نِ)
پویندۀ چست و چالاک، تندرو، سریعالسیر، آنکه بتندی و چالاکی راه درنوردد:
چو بادند پنهان و چالاک پوی
چو سنگند خاموش و تسبیح گوی،
سعدی (بوستان)
چو بادند پنهان و چالاک پوی
چو سنگند خاموش و تسبیح گوی،
سعدی (بوستان)
